Stervensslijtage

Die-deterioratie is een type muntfout dat optreedt wanneer een stempel het einde van zijn nuttige levensduur bereikt, waardoor de moleculaire structuur van de metaallegering waaruit het is gemaakt, verandert. Als gevolg van het slaan van verschillende duizenden munten begint de stempel te vervormen en verliest het zijn oorspronkelijke moleculaire eigenschappen.
Een manifestatie van die-deterioratie is sinaasappelschil-deterioratie, wat leidt tot een poreus oppervlak op de munten dat recht evenredig is met de mate van verslechtering die door de versleten stempel wordt vertoond. In andere gevallen kan de stempel uitzetten, waardoor incisies in de buurt van de rand kwetsbaar worden. De verwijde stempel zal reliëfs presenteren op een verkeerde positie, altijd naar buiten gericht, en dit fenomeen kan worden gekoppeld aan andere typen munt-deterioratie.
Verder kan die-deterioratie zich ook voordoen als een verhoogde randring die zichtbaar is nabij de rand van de stempel. Deze gelijktijdige vervorming van beide stempels omvat alleen het gebied naast de rand en komt altijd aan beide zijden van de munt voor.
Die-deterioratie kan zich ook ontwikkelen in de vorm van zeer fijne radiale stralen in reliëf die vanaf de rand naar het midden van de munt kunnen uitbreiden. De slijtage van de stempel beïnvloedt altijd de ontwerpelementen, waardoor ze soms vervormd worden of geheel worden geannuleerd. Om samen te vatten, die-deterioratie is een belangrijke factor die bijdraagt aan de creatie van unieke muntfouten en moet worden overwogen door verzamelaars bij het evalueren van de staat en waarde van een munt.